OORSPRONG VAN HET INFINITY TEKEN
Hoewel het Infinity Teken mystieke wortels heeft in Tibetaanse en Indische culturen, is het toch vooral bekend als een uitdrukking van een oneindige mathematische som. “Infinity” is afgeleid van het Latijnse “infinitas”, wat letterlijk “grenzeloosheid” betekent. Het Infinity-teken zoals we dat heden kennen werd in 1655 ontdekt door de wiskundige John Wallis. Wallis stelde de term vast om een getal aan te duiden dat geen einde heeft, dat oneindig is.
Infinity als een voorstelling van eeuwigdurende liefde en kracht komt ook voor in het Keltische kruis, waarvan de vorm geïnspireerd is op infinity en dat symbool staat voor spirituele liefde. Tenslotte kennen we de Ouroborus uit de antieke Egyptische cultuur, de slang die in zijn eigen staart bijt en zo symbool staat voor de verhouding tussen begin en einde – het ene bestaat niet zonder het andere – in de vorm van een oneindige cirkel.